Izraelskie działania w Gazie nie ograniczają się jedynie do kampanii masowych zniszczeń i ofiar na miejscu; to także kampania mająca na celu wygranie wojny informacyjnej poprzez szerzenie propagandy i dezinformacji.
Od 7 października 2023 roku, kiedy Hamas przeprowadził atak transgraniczny na Izrael, Tel Awiw nieustannie atakuje oblężonych Palestyńczyków. Oficjalne dane mówią o ponad 67 000 ofiarach śmiertelnych wśród Palestyńczyków, choć eksperci uważają, że liczba ta jest zaniżona.
W obliczu trwającej przemocy Izrael prowadzi szeroko zakrojoną kampanię dezinformacyjną, aby usprawiedliwić swoje działania w Gazie. Pomimo wielokrotnego obalania tych twierdzeń, niektóre zachodnie media początkowo przyjmowały te fałszywe informacje, zwłaszcza na początku konfliktu.
Podczas gdy w Kairze, w Egipcie, trwają rozmowy o zawieszeniu broni, mające na celu zakończenie izraelskiej przemocy, która wkracza już w trzeci rok, oto niektóre z największych fałszywych narracji i propagandowych działań Tel Awiwu wymierzonych w Palestyńczyków.
40 ściętych dzieci
Twierdzenia o “40 ściętych dzieciach”, choć obalone, zapoczątkowało serię fałszywych narracji Izraela dotyczących Gazy i Hamasu. Pokazało to gotowość do szerzenia dezinformacji.
Turecka agencja Anadolu, która jako pierwsza obaliła tę dezinformację, cytowała rzecznika izraelskiej armii, który stwierdził, że wojsko nie było w stanie potwierdzić doniesień izraelskiej stacji telewizyjnej i24News, które rozprzestrzeniły się błyskawicznie w mediach społecznościowych i mainstreamowych.
Portal Grayzone ustalił, że źródłem tego kłamstwa był David Ben Zion, dowódca jednostki 71 izraelskiej armii, który jest ekstremistycznym osadnikiem syjonistycznym i wielokrotnie nawoływał do przemocy wobec Palestyńczyków na okupowanym Zachodnim Brzegu.
Krótko po rozpowszechnieniu fałszywych informacji w wywiadzie dla i24News, Ben Zion pojawił się w wideo opublikowanym na Facebooku, z szerokim uśmiechem – co było niezgodne z jego wcześniejszymi twierdzeniami o rzekomej masakrze.
Nawet były prezydent USA Joe Biden powtórzył to fałszywe twierdzenie, twierdząc, że widział zdjęcia dzieci. Biały Dom szybko wycofał jego oświadczenie, wiedząc, że takie zdjęcia nie istnieją.
Obrazy rzekomo ściętych dzieci nigdy nie zostały opublikowane przez Izrael, a ciał tych dzieci nigdy nie odnaleziono.
Masowe gwałty i napaści seksualne
Kolejnym kłamstwem, które Izrael próbował rozpowszechnić, było twierdzenie, że Hamas dopuścił się masowych gwałtów i napaści seksualnych 7 października. Podobnie jak w przypadku 40 ściętych dzieci, zarzuty te zostały obalone.
Chaim Otmazgin, wolontariusz organizacji ZAKA, początkowo twierdził, że widząc ofiary z 7 października, był przekonany, że doszło do napaści seksualnych.
Jednak kilka miesięcy później przyznał w rozmowie z Associated Press, że jego oskarżenia były bezpodstawne.
Z drugiej strony istnieją dowody wideo na to, że izraelscy żołnierze dopuścili się gwałtu na palestyńskim więźniu.
Dokumentacja wskazuje, że Izrael wielokrotnie dopuszczał się przemocy seksualnej wobec palestyńskich więźniów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Hamas używa cywilów jako żywych tarcz
Wielokrotnie — nawet przed wydarzeniami w Gazie — Izrael opierał się mocno na twierdzeniu, że Hamas używa palestyńskich cywilów jako żywych tarcz. To twierdzenie nie zostało udowodnione.
Kłamstwo odżyło w czasie izraelskiego ludobójstwa w Gazie, gdy Izrael zarzucił, że Hamas działa pod szpitalem Al Shifa. Jednakże Izrael nie przedstawił żadnych dowodów — takich jak nagrania wideo, zdjęcia ani nic, co można by uznać za potwierdzenie tego zarzutu.
Doktor Mads Gilbert, który pracował w szpitalu Al Shifa przez 16 lat, oświadczył, że nie widział ani jednego śladu jakiejkolwiek obecności wojskowej w szpitalu.
Z kolei istnieje dokumentacja mówiąca, że siły izraelskie celowo atakują cywilów, którzy nie stwarzają zagrożenia.
Na przykład wideo zdobyte przez Al Jazeerę pokazuje, jak izraelskie siły brutalnie zaatakowały trzech palestyńskich cywilów podczas nalotu, gdy próbowali oni odzyskać ciało w dzielnicy al Shujaiah w Strefie Gazy 18 maja 2025 roku.
Izraelskie siły atakowały także palestyńskich cywilów szukających pomocy humanitarnej, jakby to była forma sportu.
Ponadto, izraelskie siły celowały w obszary wyznaczone jako “strefy bezpieczne” dla przesiedlonych Palestyńczyków. W artykule BBC z początku tego roku stwierdzono, że Izrael zaatakował “strefy bezpieczne” w Khan Younis i Deir al Balah niemal 100 razy.
Izrael był wielokrotnie oskarżany o wykorzystywanie Palestyńczyków jako żywych tarcz przez lata.
George Bisharat, profesor prawa i wybitny komentator spraw Bliskiego Wschodu, powiedział TRT World, że choć liczba kłamstw, które Izrael szerzył w ciągu ostatnich dwóch lat, “jest oszałamiająca”, to to kłamstwo miało “najbardziej szalone zastosowanie”.
“Oczywiście wiemy, na podstawie dowodów wideo, że to rzeczywiście wojskowi izraelscy używają palestyńskich cywilów jako żywych tarcz — czy to przywiązując ich do dachów swoich jeepów, gdy przejeżdżają przez palestyńskie dzielnice w Jenin, czy zmuszając ich do wchodzenia do budynków przed wejściem żołnierzy przeszukujących Gazę” — mówił Bisharat.
“Takie praktyki były stosowane przez Siły Obronne Izraela (IDF) przez dekady i istnieje na nie obszerna dokumentacja” — dodał Bisharat.
Hamas kradnie pomoc humanitarną
Izrael utrzymuje pełną blokadę pomocy humanitarnej wchodzącej do Gazy od początku marca i oskarża Hamas o kradzież tej niewielkiej ilości pomocy, którą dopuszczono do enklawy.
Jednakże to oskarżenie okazało się fałszywe, gdy amerykańska Agencja ds. Rozwoju Międzynarodowego (USAID) 25 lipca 2025 stwierdziła, że nie znalazła żadnych dowodów, iż Hamas ukradł jakąkolwiek pomoc humanitarną w Gazie.
Dzień później sama armia izraelska powiedziała New York Times, że nie znaleziono dowodu na to, że Hamas ukradł pomoc humanitarną.
6 czerwca premier Benjamin Netanjahu przyznał, że płaci przestępczym gangom w Gazie, które kradną pomoc humanitarną.
Hamas następnie nakazał Yasserowi Abu Shababowi — liderowi jednego z gangów rzekomo opłacanych przez Izrael — aby się poddał.
Dziennikarze pracują dla Hamasu
Od początku ludobójstwa Izrael oskarżał wielu palestyńskich dziennikarzy o współpracę z Hamasem.
W październiku 2024 roku Izrael twierdził, że sześciu dziennikarzy Al Jazeery pracowało dla tej grupy. Al Jazeera zaprzeczyła tym zarzutom i oskarżyła Izrael o przygotowywanie gruntu pod atakowanie tych dziennikarzy.
Później Izrael zabił wszystkich sześciu dziennikarzy, a ostatnim był Anas Al‑Sharif.
Al-Sharif wielokrotnie mówił, że nie pracuje dla Hamasu i szukał ochrony, zanim Tel Awiw ostatecznie go zamordował.
W innym ataku Izrael zabił pięciu dziennikarzy w swoim nalocie na szpital Nasser w sierpniu. Izrael podał kuriozalne wyjaśnienie ataku, twierdząc, że kamera ustawiona w szpitalu należała do Hamasu.
Jednakże urzędnicy z Gazy i Euro-Med twierdzili, że kamera należała do agencji prasowej Reuters.
Reuters przeprowadził własne śledztwo i doszedł do wniosku, że kamera rzeczywiście należała do brytyjskiej agencji prasowej.
Analitycy mediów wcześniej powiedzieli TRT World, że izraelski wzorzec celowego atakowania dziennikarzy ma na celu wymuszenie blokady medialnej i kontrolę narracji w oblężonej enklawie, gdzie około 300 dziennikarzy i pracowników mediów zostało zamordowanych przez Izrael.
Hamas utrudnia zawieranie zawieszeń broni
Kolejnym wielkim fałszem, który Izrael powtarza, jest twierdzenie, że Hamas utrudniał zawieranie porozumień o zawieszeniu broni — co również nie jest prawdą.
W rzeczywistości Hamas zaakceptował wiele porozumień o zawieszeniu broni oferowanych przez mediatorów, w tym Katar, Egipt, a nawet Stany Zjednoczone.
W maju 2025 r. Hamas przyjął trzyetapowe porozumienie o zawieszeniu broni zaproponowane przez Katar i Egipt.
W maju 2024 r. zaakceptował porozumienie o zawieszeniu broni, które turecki prezydent Recep Tayyip Erdogan namawiał Izrael do przyjęcia.
W sierpniu 2025 przyjął porozumienie przedstawione przez amerykańskiego wysłannika Steve’a Witkoffa.
W styczniu 2025 zgodził się także na inne porozumienie o zawieszeniu broni, które zostało przyjęte z uznaniem przez ówczesnego lidera USA Joe Bidena.
Z drugiej strony Netanjahu, przy współudziale USA, blokował wiele prób zawarcia zawieszenia broni w oblężonej enklawie.
We wrześniu 2024 Netanjahu odrzucił rozmowy o zawieszeniu broni, gdy Izrael kontynuował swoje ludobójstwo w Gazie.
W lutym odrzucił porozumienie o zawieszeniu broni zaproponowane przez Hamas.
Izraelskie media pisały, jak Netanjahu sabotował i odrzucał porozumienie o zawieszeniu broni na początku 2025 roku.
Nawet rodziny izraelskich zakładników od dawna oskarżają Netanjahu o blokowanie rozmów o zawieszeniu broni, by wydłużyć ludobójstwo dla własnego politycznego przetrwania.
Stany Zjednoczone z swojej strony wetowały każdą rezolucję ONZ o zawieszeniu broni w Gazie, łącznie sześciokrotnie.
Bagatelizowanie liczby palestyńskich ofiar
Izrael konsekwentnie bagatelizował liczbę palestyńskich ofiar, cierpiących w wyniku wojny na Gazie, często kwestionując dane przedstawiane przez organizacje międzynarodowe i lokalne służby zdrowia.
Kwestionując dokładność raportów o ofiarach, Izrael stara się zmniejszyć znaczenie swoich działań i odsunąć oskarżenia o zbrodnie wojenne.
Niezależni obserwatorzy powszechnie zgadzają się, że liczba palestyńskich ofiar jest znacznie wyższa niż podaje Izrael.
Palestyńskie rejestry wskazują na ponad 67 000 zgonów i około 170 000 rannych. ONZ i inne organizacje uważają te liczby za wiarygodne.
Jednakże niektórzy eksperci i badania wskazują, że rzeczywisty bilans śmierci może być bliższy 200 000.
Twierdzenia, że ataki bezkrytyczne są precyzyjne
Izrael utrzymuje, że jego operacja w Gazie jest precyzyjna, celując jedynie w bojowników Hamasu i ich infrastrukturę.
Rzeczywistość na miejscu mówi jednak coś innego.
Liczne raporty organizacji międzynarodowych, grup praw człowieka i mediów donoszą o rozległych zniszczeniach w obszarach cywilnych — domach, szkołach, szpitalach i obozach dla uchodźców.
Skala zniszczeń i ofiar cywilnych, w tym wielu kobiet i dzieci, przeczy izraelskim fałszywym twierdzeniom o precyzji.
Twierdzenia Netanjahu, że Izrael ma armię moralną
Izraelskie siły zbrojne od dawna są opisywane przez liderów izraelskich oraz zwolenników jako “najbardziej moralna armia na świecie”. To stwierdzenie powtarzano od czasu, gdy rozpoczęło się izraelskie ludobójstwo w Gazie.
Niektórzy twierdzą, że narracja o “najbardziej moralnej armii” to propaganda, która normalizuje niemoralne działania. W artykule w Haaretz argumentuje się, że ten przydomek ukrywa nadużycia wojskowe.
W trwającym ludobójstwie armia izraelska przyczyniła się do dziesiątek tysięcy palestyńskich zgonów, w tym wielu kobiet i dzieci, wśród szerokich zniszczeń.
Analitycy twierdzą, że to odzwierciedla użycie siły niewspółmiernej, karę zbiorową lub brak wystarczającego rozróżnienia bojowników od cywilów.
Organizacje jak Amnesty International i Human Rights Watch oskarżały izraelską armię o potencjalne zbrodnie wojenne. Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) wystawił już nakaz aresztowania Netanjahu oraz byłego ministra obrony Izraela, Yoava Gallanta. Obaj, będący podejrzanymi, pozostają nieuchwytni mimo wydanego nakazu.
Istnieją udokumentowane przypadki, w których żołnierze izraelscy plądrowali domy, znęcali się nad więźniami lub podejmowali działania naruszające międzynarodowe prawo humanitarne.
TRT World wcześniej donosiło o izraelskiej “jednostce lootingu”, która gromadziła skradzione dobra z Palestyny i innych miejsc.
W ciągu ostatnich dwóch lat “najbardziej moralna armia na świecie” zniszczyła rodziny w Gazie, zmieliła dzielnice, wykopała masowe groby, zniszczyła cmentarze, zbombardowała sklepy i firmy, zrównała z ziemią szpitale i kostnice, przejechała czołgami i buldożerami po zwłokach, torturowała uwięzionych Palestyńczyków przy pomocy psów i prądu, poddawała więźniów symulowanym egzekucjom, a nawet gwałciła wielu Palestyńczyków.
Wykazując sadystyczne zachowania podczas ludobójstwa, izraelscy żołnierze szydzili z palestyńskich więźniów, twierdząc, że grają w piłkę głowami ich dzieci w Gazie.
Izraelscy żołnierze strzelali do palestyńskich cywilów, kręcili o tym filmy, plądrowali domy, niszczyli dziecięce łóżka, podpalali domy i drwili z przesiedlonych mieszkańców. W niektórych filmach widać żołnierzy noszących bieliznę należącą do przesiedlonych Palestyńczyków i kradnących zabawki dzieci.
Istnieją także informacje o izraelskich żołnierzach strzelających do palestyńskich cywilów, rzekomo jako “ćwiczenia” lub z nudów.
BBC zbadało przypadki, w których siły izraelskie zabijały dzieci w Gazie. Z 160 zbadanych przypadków 95 dzieci zostało postrzelonych w głowę lub klatkę piersiową — strzały, których nie można było uznać za “przeznaczone wyłącznie do zranienia”.
